Czynniki środowiskowe i osobowościowe u dzieci z jąkaniem

Czynniki środowiskowe i osobowościowe u dzieci z jąkaniem

Niektórzy naukowcy zajmujący cię jąkaniem (Ratner, Guitar) zauważyli, że istnieje coś w rodzaju podatności dzieci jąkających się na styl komunikacji rodziców. Myśl ta może sugerować, że interakcja rodzic-dziecko jest jedną z kilku kluczowych zmiennych mających wpływ na jąkanie. Pojawiła się również sugestia, że jąkanie u dziecka może spowodować u rodziców zmianę stylu komunikowania się z dzieckiem, prawdopodobnie wynika to ze zwiększonego niepokoju wywołanego niepłynnością mowy.

Istnieją dowody na to, że zmiany w sposobie komunikowania się rodziców dzieci z jąkaniem, mogą mieć wpływ na jego częstotliwość u niektórych zwłaszcza wrażliwych dzieci. Lęki rodzica o dziecko mogą mieć wpływ choć nie zawsze na wzrost jąkania. Istnieją badania, które potwierdzają, że obawy rodziców w interakcjach z dzieckiem z jąkaniem są większe niż z dzieckiem mówiącym płynnie; co oznacza, że u rodziców dzieci z jąkaniem poziom lęku jest wyższy.

Jeśli rodzic jest bardzo zaniepokojony, dziecko to odczuwa i odpowiednio reaguje. Jeżeli rodzice są lękowi – na przykład mama bardzo boi się psów lub kotów to ten lęk świadomie lub mniej świadomie przekazuje swojemu dziecku. Można rozważyć, czy zdarza się, że reakcja otoczenie na jąkanie się u dziecka wywiera wpływ na jego świadomość problemu i stosunek do samego siebie oraz wiarę w swoje możliwości jako mówcy. Rodzina jest systemem wzajemnie połączonych naczyń i współzależnych jednostek, gdzie zachowanie jednego człowieka ma wpływ na pozostałe osoby.

Dla rodziców bardzo ważne jest, aby ich obawy o dziecko i lęki nie były przez terapeutów ignorowane. Jeżeli rodzice dobrze zrozumieją czym jest jąkanie ich dziecka oraz na czym polega ich istotna rola w terapii, to poziom ich niepokojów się obniża.

Istotne jest, aby rodzice zrozumieli, że terapeuta jest ich sprzymierzeńcem w terapii jąkającego się dziecka. Pomagamy rodzicom rozpoznać zrozumieć uzasadnić ich własne emocje, które mogą mieć wpływ na zachowanie dziecka; dostarczamy im też narzędzi do radzenia sobie z trudnościami, z którymi się zgłaszają. To pozwala wprowadzić zmiany, dzięki którym będą umieli dokonać zmian w otoczeniu dziecka i odpowiednio reagować na potrzeby jego potrzeby dziecka.

DRODZY RODZICE – TERAPEUTA JEST WASZYM SPRZYMIERZEŃCEM