Logopeda z Europejską Specjalizacją Zaburzeń Płynności Mowy (ECSF) w Krakowie

W pracy logopedy najbardziej interesują mnie wszelkie zaburzenia i zakłócenia przebiegu rozwoju mowy. Staram się zgłębiać jego przyczyny i pomagać mając na względzie jego indywidualny charakter. Szczególnie zajmują mnie zaburzenia płynności mowy: jąkanie u dzieci w wieku przedszkolnym oraz jąkanie u dzieci w młodszym wieku szkolnym – wtedy szybko podjęta terapia przynosi najlepsze efekty.

Terapia dzieci w starszym wieku szkolnym i młodzieży jąkającej się wymaga od terapeuty wielkiej uważności, delikatności oraz wiedzy i doświadczenia. Rzetelna diagnoza w oparciu o model ICF – to spojrzenie na problem jąkania z perspektywy osoby z jąkaniem. Istotne jest zwrócenie uwagi na  czynniki podtrzymujące jąkanie, które sprawiają iż towarzyszy ono osobie już jakiś czas. Diagnoza i terapia to proces, w którym muszą być obecni rodzice, gdyż bez nich nastolatek nie poradzi sobie. Techniki upłynniające mowę nie są tak istotne jak zrozumienie istoty jąkania ale przede wszystkim akceptacja i poznanie dziecka – jego mocnych stron, ograniczeń, obaw, pragnień i potrzeb.

Prowadzę terapię jąkania dla osób dorosłych, które zmagają się z problemem jąkania od wielu lat. Często są to osoby po wielu latach nieudanych terapii, które w swoim życiu odwiedziły niejednego logopedę. Pomimo tego, że terapia z jąkającymi osobami dorosłymi jest bardziej skomplikowana z powodzeniem udaje mi się również pomagać ludziom dorosłym.

Punktem wyjścia do każdej terapii jąkania jest poznanie człowieka, jego rodziny i środowiska. Do każdego pacjenta podchodzę w sposób indywidualny i holistyczny. Konieczne jest zgromadzenie danych, materiału potrzebny do diagnozy. Odpowiednie informacje pozwalają spojrzeć na człowieka nie tylko od strony płynności jego mowy, ale także środowiska społecznego, w którym żyje i uczy się. Nie jest obojętna obecność osób z jąkaniem w rodzinie – zwłaszcza w kontekście badań naukowych nad przyczyną jąkania.
Do rzetelnej diagnozy stosuję międzynarodowy model ICF – dzięki profesorowi J. Scottowi jest standardem używanym przez klinicystów do opisu zdrowia i doświadczeń związanych z jąkaniem. Pokazuje on, jąkanie ma wiele czynników podtrzymujących wpływających na długotrwałe „towarzyszenie” osobie – np. reakcje mówiącego, jak i reakcje osób z jego otoczenia. Istnieje tak wiele jawnych i ukrytych, czynników, które wpływają na jednostkę, która się jąka.
W 2019 roku J. Scott Yaruss i Seath E. Tichenor opublikowali badania, które zaktualizowały model ICF.
Plan terapii jąkania jest skrojony na miarę każdego człowieka. Terapię jąkania dzieci i młodzieży zawsze stosuje zgodnie z ustaleniami z rodzicami dziecka, po omówieniu i zaakceptowaniu. Bez zaangażowania rodziców terapia dzieci jąkających się nie jest pełna, a już z pewnością czas jej trwania jest dłuższy. Praca z dzieckiem tylko w gabinecie nigdy nie będzie pełnowartościowa.