Jak rozmawiać z dorosłą osobą, która się jąka?

Jak rozmawiać z dorosłą osobą, która się jąka?

Jąkanie jest zaburzeniem mowy, które dotyka ludzi w każdym wieku, w tym dorosłych. Dla wielu dorosłych, którzy się jąkają, może to być przewlekłe zaburzenie trwające całe życie, które może być wyzwaniem do radzenia sobie na co dzień.

Każdy z nas może spotkać się z możliwością rozmowy z osobą z niepłynnością mowy. Jako słuchacz, istnieje kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby rozmowy z jąkającymi się dorosłymi były łatwiejsze i bardziej komfortowe.

Co robić podczas rozmowy z  dorosłą osobą jąkającą się?

Przede wszystkim, należy unikać robienia uwag typu „Zwolnij” czy „Weź oddech”, ponieważ mogą one być nieodpowiednie i nieprzydatne dla osoby, która się jąka. Zamiast tego, ważne jest, aby być aktywnym słuchaczem i wykazywać zainteresowanie wypowiedzią rozmówcy. Należy zachować naturalny kontakt wzrokowy i cierpliwie poczekać, aż osoba skończy mówić. Nigdy nie należy kończyć jej zdań lub próbować wypełnić słów za nią. W przypadku rozmowy przez telefon, trzeba mieć na uwadze, że osoby jąkające się mogą mieć trudności w kontrolowaniu swojej mowy, dlatego należy zachować cierpliwość i nie przerywać rozmowy przedwcześnie

Pamiętaj, że osoby, które się jąkają, mogą mieć trudności w komunikacji, ale to nie oznacza, że są mniej inteligentne lub mniej wartościowe. Zachęcaj i słuchaj, a będziesz w stanie zbudować silniejsze i bardziej empatyczne relacje. Mów przyjaźnie i spokojnie. Mówiąc spokojnie i powoli, możesz stworzyć bardziej zrelaksowaną i komfortową atmosferę, ułatwiając osobie, która się jąka, komunikację z Tobą.

Podsumowując, jąkanie jest zaburzeniem mowy, które może być wyzwaniem dla dorosłych do czynienia, ale z odpowiednim wsparciem, mogą komunikować się skutecznie. Jako słuchacz, istotne jest, aby być cierpliwym, uprzejmym i wyrozumiałym oraz unikać komentarzy lub udzielania prostych rad, które mogą być postrzegane jako niepomocne. Podążając za tymi wskazówkami, możesz stworzyć wygodne i wspierające środowisko dla tych, którzy się jąkają, aby wyrazić siebie pewnie i z łatwością.

Jak swoją sytuację postrzega osoba, która się jąka? – Wypowiedź osoby z niepłynnością mowy

„Jąkanie to coś więcej niż tylko obserwowane zaburzenia w mowie, postrzegane przez słuchaczy. Jąkanie to moment w którym osoba mówiąca odczuwa utratę kontroli. Jest to chwila gdy osoba wie co chce powiedzieć ale nie jest w stanie tego z siebie wydobyć. Jąkanie to w zasadzie
emocjonalne reakcje: wstyd, poczucie winny, zmartwienie, niepokój, zakłopotanie, emocjonalny ból, beznadziejność, emocjonalne wyczerpanie i strach. Są to reakcje na ukryte uczucie utknięcia lub niezdolności do komunikowania się w sposób, w jaki dana osoba chciała. Jąkanie ogranicza wiele aspektów życia. Powoduje poczucie niskiej pewności siebie oraz poczucie niskiej własnej wartości.
Jąkanie rozwija się w oparciu o indywidualne doświadczenia i tendencje każdej osoby. Jąkanie pojawia się gdy ludzie doświadczają negatywnych emocji, ograniczeń i efektów w świecie rzeczywistym, które negatywnie wpływają na jakość życia.
W moim przypadku jąkanie spowodowane jest doświadczoną przemocą emocjonalną. Przemoc pojawiała się sporadycznie, można rzec że prawie jej nie było, jednak była na tyle intensywna że do tej pory odczuwam jej skutki. Ojciec przynosił problemy do domu, stosował agresję słowną oraz wywoływał nieadekwatne poczucie winy wobec osób nad którymi miał przewagę psychiczną, materialną oraz fizyczną. Za każdym razem gdy coś nie szło po jego myśli byłem krytykowany i upokarzany. Raz nawet doszło do tego że uderzył mnie zeszytem i zabronił wychodzić z pokoju przez kilka dni. Słowa wypowiedziane przez ojca: ‘’ nie zasłużył na jedzenie ! ‘’ ; ‘’ krótko trzeba go trzymać bo są efekty ! ‘’ bolą mnie do dzisiaj. W domu rodzinnym doświadczyłem wielu negatywnych sytuacji.”

„Moją naturalną reakcją było podporządkowanie się ojcowi i jego metodą, spowodowało to obniżenie poczucia własnej wartości oraz postawę ciągle wycofanej osoby. Konsekwencją tego był strach przed wyrażaniem swojego zdania i poglądów. Strach przed mówieniem tak głęboko zakorzenił sie że stał się centralnym problemem, który ogranicza wiele aspektów mojego aktualnego życia. Mam wiele problemów w sobie, których nie mogę wyrazić bo boję się być osądzonym.”

Jąkanie występuję wtedy gdy mam trudności z powiedzeniem tego co chcę powiedzieć.
Przykład przemocy emocjonalnej i jak wygląda ona z dwóch perspektyw Rodzic mówi: “Ty kretynie! Nie słyszysz, co do ciebie mówię?! Uspokój się i przestań w końcu skakać! Nie mam już siły użerać się z tobą dłużej!” Rodzic czuje: “Jestem wściekły i zmęczony. Nie wiem, skąd on ma tyle energii. Kręci się, podskakuje, a ja potrzebuję chwili spokoju, muszę pomyśleć, jak wytłumaczyć szefowi swoje wcześniejsze wyjście, skąd wziąć pieniądze na kolejne raty, składki i nowe buty, które tym skakaniem niszczy. Powinien zrozumieć, że jestem rozdrażniony i zły. To bezmyślne, radosne podskakiwanie irytuje mnie i wprowadza w moje myśli jeszcze większy chaos. Kocham go, ale nie wytrzymuję. Niech przestanie ciągle się dopominać o uwagę!”

„Dziecko słyszy i czuje: „Ty kretynie! – słyszę, jak krzyczysz nade mną. Przez chwilę myślę, że mówisz to do tego dużego chłopaka, który stoi koło nas. Podnoszę głowę i widzę twoje niedobre oczy skierowane na mnie. Uspokój się! – słyszę i już wiem, że nie opowiem ci o tym, jak malowałem w przedszkolu zaczarowany ogród, jak skakałem na jednej nodze dookoła sali i jak za tobą tęskniłem i czekałem, kiedy przyjdziesz. Jesteś zły i smutny, a ja nie wiem, jak cię pocieszyć, więc podskakuję koło ciebie, bo podskakiwanie jest fajne i może jakbyś spróbował, to zrobiłoby się jakoś weselej. Jesteś zły, bo to ja jestem niedobrym dzieckiem, które martwi swojego rodzica. Nikt nie lubi takich dzieci”.