facebook znanylekarz

ZAKOŃCZENIE TERAPII DZIECKA Z JĄKANIEM JEST DLA TERAPEUTY JAK ZAPACH WIOSNY =WIELKĄ RADOŚCIĄ

Oto kilka myśli Wiktora (7 lat):

•Do kolegów: jąkanie to nie choroba i nie przeszkadza mówić w szkole, w domu, w sklepie, na ulicy, na placu zabaw, w kinie, u lekarza, na stadionie i na imprezach u kolegów
•Pomaga mi jak mam czas na mówienie i jak nikt mi nie przerywa
•Nie wolno się śmiać z kogoś, kto się jąka, bo to może go zasmucić i doprowadzić do tego, że przestanie się odzywać
•Do nauczycieli: dzieci, które się jąkają potrzebują czasu, uprzedzenia, że będzie pytanie pod tablicą, recytacja wiersza albo czegoś co było do nauki na pamięć; dzieci z jąkaniem nie lubią przerywania, wchodzenia w słowo, mówienia za nie, dopowiadania – tak jak WSZYSTKIE INNE DZIECI

Konferencja Jubileuszowa z okazji X-lecia Szkoły SPDiM – Szkoła Psychoterapii Dzieci i Młodzieży pt. Nowe myśli, nowa praktyka w psychoterapii dzieci i młodzieży

W dniach 6 i 7 kwietnia 2024 roku miałam przyjemność uczestniczyć w Jubileuszowej Konferencji Szkoły Psychoterapii Dzieci i Młodzieży zorganizowanej przez Laboratorium Psychoedukacji i Ośrodek Regeneracja, z partnerstwem wydawniczym Wydawnictwa PWN. Wydarzenie to odbyło się na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego i zgromadziło liczne grono specjalistów z różnych zakątków Polski, co już samo w sobie stanowiło inspirujące doświadczenie.

Konferencja otworzyła przestrzeń do dyskusji na temat aktualnych zmian w świecie dzieci i młodzieży, wpływu tych przemian na ich życie oraz rodzinne i społeczne konteksty. Szczególnie interesujące były prezentacje dotyczące nowych symptomów zaburzeń pojawiających się u młodych osób, które stanowią wyzwanie diagnostyczne i terapeutyczne dla psychologów i psychoterapeutów.

Wśród prelegentów znaleźli się uznani specjaliści, tacy jak prof. Bogdan de Barbaro, Zofia Milska-Wrzosińska, prof. Irena Namysłowska, dr hab. Maciej Pilecki oraz prof. Tomasz Szlendak. Ich wystąpienia, pełne głębokich analiz i nowatorskich rozwiązań, podkreślały znaczenie ciągłego poszukiwania skuteczniejszych metod leczenia i wsparcia dla młodych pacjentów.

Niezwykle wartościowe okazały się sesje poświęcone najnowszym metodologiom w psychoterapii oraz narzędziom pomocowym, które są dostosowane do dynamicznie zmieniających się realiów zaburzeń psychicznych. Dyskusje po prezentacjach umożliwiły wymianę doświadczeń i poglądów, co było cennym uzupełnieniem formalnych wykładów.

Uczestnictwo w tej konferencji było nie tylko możliwością zdobycia aktualnej wiedzy, ale również inspiracją do dalszego rozwoju zawodowego i osobistego. Spotkanie z tak wieloma profesjonalistami zainteresowanymi psychoterapią dzieci i młodzieży było nieocenionym doświadczeniem, które z pewnością przyczyni się do mojej dalszej praktyki zawodowej.