facebook znanylekarz
ryzyko jakania

Ryzyko jąkania u dzieci – od czego zależy?

Od czego zależy ryzyko jąkania u dzieci?

Ryzyko jąkania się u dzieci jest uzależnione od kilku czynników. Prowadzone badania i obserwacje pokazują, że można wyróżnić co najmniej 4 czynniki, które wpływają na jąkanie się dzieci. 

Przyczyna jąkania się u dzieci nie jest zwykle łatwa do określenia. Zdarza się, że objawy mogą pojawić się w wyniku stresu lub nerwowego napięcia. Czasem przyczyną może być choroba, taka jak dystonia lub choroba neurologiczna. W innych przypadkach przyczyna może leżeć w anatomii (budowie) jamy ustnej i krtani. Zawsze warto określić czy mamy do czynienia z jąkaniem wczesnodziecięcym, jąkaniem rozwojowym czy przyczyną pojawienia się jąkania jest jakaś choroba. 

Jąkanie wczesnodziecięce, jąkanie rozwojowe czy jąkanie z powodu choroby?

Jąkanie wczesnodziecięce to jąkanie, które rozpoczyna się przed 3. rokiem życia. Jest ono często spowodowane tym, że dziecko ma problemy z artykulacją (np. nie potrafi wymówić trudnych dźwięków). Jąkanie rozwojowe to natomiast taki typ jąkania, który może pojawić się pomiędzy 3., a 6. rokiem życia. Czynnikiem mogącym wywołać jego powstawanie są czynniki psychologiczne (np. stres). To czy Twoje dziecko zmaga się z jąkaniem wczesnodziecięcym czy z jąkaniem rozwojowym sprawdzi logopeda. Jeżeli zależy nam na zweryfikowaniu czy jąkanie nie jest spowodowane jakąś chorobą należy skonsultować się z lekarzem np. neurologiem, który zleci dodatkowe badania. 

 

Ryzyko jąkania u dzieci – Czy dziecko jest zagrożone jąkaniem? 

W chwili gdy dziecko zaczyna się jąkać zaniepokojeni rodzice, zaczynają się zastanawiać czy to problem chwilowy czy może należy jak najszybciej skonsultować się ze specjalistą. 

Pewne czynniki mogą narażać dzieci na ryzyko jąkania u dzieci. Znajomość tych czynników pomoże Ci zdecydować, czy Twoje dziecko potrzebuje wizyty u logopedy.

Jakie są czynniki wpływające na możliwość wystąpienia jąkania?

  • Historia rodzinna

Obecnie istnieją mocne dowody na to, że prawie połowa wszystkich jąkających się dzieci ma członka rodziny, który się jąka. Ryzyko, że Twoje dziecko faktycznie jąka się, zamiast po prostu mieć normalne niepłynności, wzrasta, jeśli ten członek rodziny nadal się jąka. Ryzyko jest mniejsze, jeśli członek rodziny wyrósł z jąkania jako dziecko. Dlatego, jeżeli w Twojej rodzinie występowały osoby, które się jąkały powinieneś obserwować rozwój mowy Twojego dziecka. Jeżeli zauważysz coś niepokojącego powinieneś niezwłocznie skonsultować się z logopedą i powiedzieć mu o tym, że w rodzinie były już osoby z jąkaniem. Taka informacja będzie bardzo przydatna w procesie diagnozy i pomoże odpowiednio szybko rozpocząć proces terapii. 

  • Wiek dziecka a jąkanie

To kiedy dziecko zacznie się jąkać jest niezwykle ważną informacją. Warto zapisać moment kiedy zorientujemy się, że mowa naszego dziecka stała się niepłynna. Statystyki podają, że dzieci, które zaczynają się jąkać przed ukończeniem 3,5 roku życia, częściej wyrastają z jąkania. Jeśli Twoje dziecko zacznie się jąkać przed 3 rokiem życia, istnieje znacznie większa szansa, że ​​wyrośnie z tego w ciągu 6 miesięcy.

 

  •  Płeć

Badania pokazują, że statystycznie częściej jąkają się chłopcy. Co więcej dziewczynki częściej niż chłopcy wyrastają z jąkania. W rzeczywistości na każdą jąkającą się dziewczynę przypada trzech do czterech chłopców. Skąd to rozróżnienie na płeć? Zauważa się, że we wczesnym dzieciństwie istnieją wrodzone różnice między mową i zdolnościami językowymi chłopców i dziewcząt. Dziewczynki często zaczynają szybciej mówić niż chłopcy i mają bogatsze słownictwo.

Wielu chłopców, którzy zaczynają się jąkać, wyrośnie z problemu. Ważne jest, abyś pamiętał, że jeśli twoje dziecko jąka się teraz, niekoniecznie oznacza to, że będzie się jąkać przez resztę swojego życia. 

  • Czynniki psychologiczne

Okazuje się, że ważną rolę w jąkaniu odgrywają również czynniki psychologiczne.  Należy tutaj zwrócić szczególną uwagę chociażby na temperament dziecka i na jego skłonność do zamartwiania się. Jeżeli dziecko jest nadmiernym perfekcjonistą, najprawdopodobniej będzie traktować swoją niepłynność mowy jako negatywną przypadłość lub nawet porażkę. Traktowanie jąkania jako porażki będzie skutkować znacznym obniżeniem pewności siebie i samooceny. To z kolei będzie potęgować strach przed mówieniem i powstawanie blokad podczas mówienia. Wrażliwa osobowość dziecka, delikatność, chęć zadowolenia w połączeniu z nieśmiałością to także cechy, które mogą mieć znaczenia dla podtrzymywania niepłynności.

 

Jeżeli Twoje dziecko zaczęło się jąkać a dodatkowo występują u Was czynniki zwiększające ryzyko jąkania u dzieci, skontaktuj się ze mną, aby możliwie najszybciej wdrożyć działania terapeutyczne dla Twojego dziecka. 

 

Dziecko jąkające się w przedszkolu

Dziecko jąkające się w przedszkolu

Czy dziecko, które idzie do nowego przedszkola może zacząć się jąkać?

Jąkanie w przedszkolu jest zjawiskiem niezwykle częstym. Wiele mam wyraża swoje obawy na forach dla rodziców pytając właśnie o sytuacje gdzie dziecko zaczyna się jąkać w nowym przedszkolu lub rozpoczynając swoja przygodę w przedszkolu. Czy przedszkole może mieć wpływ na to, że dziecko zacznie się jąkać? Tak i nie – odpowiedz jest nieco bardziej skomplikowana niż może się to wydawać.

Dziecko jąkające się w przedszkolu – dlaczego dziecko zaczyna się jąkać idąc do przedszkola?

Należy zauważyć, że przyczyną jąkania nie jest przedszkole samo w sobie a raczej sytuacja jaka się wiąże z pójściem do nowego miejsca. Wiele dzieci bardzo przeżywa okres adaptacji przedszkolnej. U jednych proces ten przebiegnie łatwo i sprawnie, natomiast u innych będzie to wiązać się z wieloma negatywnymi emocjami.

W związku z tym, że jąkanie często występuje u dzieci które doświadczą silnych emocji lęku, strachu, odosobnienia wydaje się oczywistym, że jąkanie może pojawić się u dzieci, które zle znoszą pierwsze dni w przedszkolu. Należy wówczas zdiagnozować czy na pojawienie się jąkania u naszego dziecka miało wpływ nowe miejsce i nowa sytuacja oraz negatywne emocje związane z nimi czy też przyczyna leży nieco głębiej.

dziecko z jąkaniem

Moje dziecko zaczęło się jąkać w przedszkolu – co zrobić?

Jeżeli zauważysz, że Twoje dziecko zaczęło się jąkać i powiążesz to z przedszkolem, pierwsze co należy zrobić to rozpocząć baczną obserwacje zachowania swojego dziecka. Należy sprawdzić, czy my jako rodzice pomagamy naszemu dziecku w adaptacji czy może wręcz przeciwnie – utrudniamy je (np. zbyt wylewnymi i długimi pożegnaniami w przedszkolnej szatni). Warto zaobserwować, co dziecko lubi w przedszkolu, szukać u niego pozytywnych emocji związanych z przedszkolem i starać się je podsycać i podtrzymywać. Być może dziecko poznało w przedszkolu jakąś fajną piosenkę lub ma tam nowe zabawki? – jeżeli tak warto do tego nawiązywać np. słowami „jutro znowu pobawisz się….”

Ważne jest, aby w przypadku dziecka jąkającego się z powodu silnych negatywnych emocji związanych z nowym miejscem postarać się aby zminimalizować właśnie te negatywne emocje. Należy dołożyć wszelkich starań aby pomóc dziecku zaadaptować się w nowym miejscu i dać mu trochę czasu na opanowanie swoich emocji.

Co zrobić gdy jąkanie utrzymuje się?

W przypadku gdy problem nie minie, lub jąkanie u dziecka w wieku przedszkolnym utrzymuje się – należy skonsultować dziecko ze specjalistą. W takich przypadkach zapraszam na konsultacje, gdzie jako specjalista jąkania i niepłynności mowy przedstawię Państwu możliwości pomocy Państwa dziecku – również metody online.

 

Jąkanie u dzieci w wieku wczesnoszkolnym jest przypadłością, którą da się minimalizować a nawet w pełni wyleczyć. Szczególnie ważna jest odpowiednia diagnoza i szybkie podjęcie działań terapeutycznych. Szukanie pomocy u odpowiedniego specjalisty pomoże nie tylko dziecku ale również całej rodzinie, która najczęściej jest zaniepokojona rozwojem swoich najmłodszych członków rodziny.

 

Dziecko jąkające się w przedszkolu

Logopeda Kraków

Specjalista Jąkania Kraków

Darmowa konsultacja logopedyczna z okazji Międzynarodowego Dnia świadomości Jąkania 2022

Darmowa konsultacja logopedyczna z okazji Międzynarodowego Dnia świadomości Jąkania 2022

Międzynarodowy Dzień Świadomości Jąkania to ważny dzień zarówno dla osób zmagających się z niepłynnością mowy jak i wszystkich tych, którzy na co dzień pomagają innym w tym zakresie. Ten dzień jest okazją aby na nowo zacząć rozmawiać o potrzebach osób jąkających się, być może dla niektórych będzie to okazja, aby zrobić coś dla siebie i w końcu skorzystać z fachowej pomocy. Jako specjalista w zakresie terapii niepłynności mowy, głęboko wierzę w to, że każdy ma szansę na poprawę swojej sytuacji.

 

Z tej okazji, jak co roku, przygotowałam darmową konsultację, z której mogą skorzystać rodzice małych dzieci, dorośli i młodzież.

Zapraszam wszystkich, którzy chcieliby skonsultować się ze specjalistą jąkania, tych którzy szukają pomocy lub tych którzy po prostu chcieliby porozmawiać o jąkaniu z osobą, która ich zrozumie.

 

Konsultacje będą się odbywać w formie online lub telefonicznie.

 

Wszystkich zainteresowanych proszę o wiadomość lub kontakt telefoniczny.

 

Kontakt: tel. +48-660-518-949

Dziecko po terapii metodą Palin PCI – analiza przypadku dziecka

Poniższa analiza została opisana przez rodzica dziecka, które przeszło terapię metodą Palin PCI. *Imię dziecka zostało zmienione.

Do Pani Ani trafiliśmy po rekomendacji prof. Węsierskiej. Całą terapię przeprowadziliśmy online. Terapia zakończyła się w grudniu 2020 roku.

Początek jąkania – opis dziecka

Mikołaj najprawdopodobniej zaczął się jąkać w okolicy 3 roku życia. Jako rodzice przypuszczamy, że głównym czynnikiem była nagła, traumatyczna sytuacja, która miała miejsce w naszym domu. Ponadto w naszej rodzinie zaobserwowano wcześniej jąkanie u kuzynostwa Mikołaja, więc należy zauważyć, że finalnie występuje u nas również obciążenie genetyczne. U Mikołaja jąkanie od początku występowało w różnym nasileniu. Bywały lepsze i gorsze momenty, a my jako rodzice byliśmy mocno zaniepokojeni mową naszego syna. Przed rozpoczęciem terapii nie do końca wiedzieliśmy jak mamy się zachowywać w stosunku do syna i jak reagować w przypadku gorszych dni.

 

Rozpoczęcie terapii metodą Palin PCI

Początek spotkań z Panią Anią dał nam pierwszą ważną informację: Jąkanie naszego syna nie jest tak tragiczne i tak nasilone jak nam się wydawało. Podczas trwania terapii Pani Ania szczegółowo zapoznała się z naszą sytuacją rodzinną i przypadkiem naszego syna. Dzięki temu mogła odnieść się do naszej rodziny jako całości i doradzać w kwestiach wychowawczych i terapeutycznych. Informacje jakie otrzymaliśmy podczas terapii pozwoliły nam usprawnić komunikację z naszym dzieckiem. Wprowadziliśmy również na stałe do naszej rodziny rytuały, które bezpośrednio pomagały Mikołajowi z porozumiewaniu się i budowaniu jego poczucia wartości.

 

Zakończenie terapii – efekty terapii Palin PCI

Od zakończenia terapii minęło niemalże dwa lata. Od tego czasu w życiu naszego syna wydarzyło się wiele nowych i stresujących rzeczy. Mamy za sobą lepsze i gorsze chwile. Naszym głównym sukcesem wypracowanym dzięki terapii jest umiejętność radzenia sobie w chwilach gdy Mikołajowi mówi się gorzej. Nasze sposoby są na tyle skuteczne, że mamy za sobą okresy całkowitej płynności w mówieniu, które zdarzają się coraz częściej.

Dzięki wskazówkom uzyskanym podczas terapii zauważyliśmy, że ważną kwestią dla Mikołaja jest relaksacja, sport i odpowiednia długość snu. Dzięki pilnowaniu tych kwestii udaje nam się uzyskiwać efekt płynności mowy. Kolejnym ważnym elementem, który działa także u nas jest odpowiedni sposób porozumiewania się z synem, który wypracowaliśmy dzięki terapii.

Dla nas jako rodziców najistotniejszą kwestią było przekonanie, że nasze dziecko, kiedy dorośnie może odnosić takie same sukcesy jak każde inne dziecko, że może być liderem i dobrym mówcą. Okazało się, że terapia metodą Palin PCI, która miała najwięcej korzyści przynieść naszemu dziecku, pomogła również i nam, psychicznie zmierzyć się z niepewnościami i obawami, które często sami bezpodstawnie tworzyliśmy.

Sinusoidalnosc w jakaniu

Sinusoidalność w jąkaniu – na czym polega?

Sinusoidalność w jąkaniu – na czym polega?

Sinusoidalność w jąkaniu odnosi się do lepszych i gorszych momentów w funkcjonowaniu osób z niepłynnością mowy. Osoby, których dotyczy problem jąkania i niepłynności mowy często zauważają, że ich jąkanie lub jąkanie ich dzieci nagle przybiera na sile z niewiadomych powodów.  Główną reakcją towarzyszącą nasileniu niepłynności jest niepokój i rozczarowanie. Osoby dorosłe zazwyczaj zaczynają się doszukiwać przyczyn zaistniałego stanu rzeczy.

Okazuje się jednak, że zarówno te gorsze i lepsze momenty są normalnością w przypadku jąkania ponieważ jąkanie ma sinusoidalny przebieg. Osoby jąkające się często potrafią pięknie, płynnie recytować wiersze, śpiewać a nawet opowiadać niezwykłe historie. Zdarza się, że rozmawiając z osobą jąkającą się, możemy nie wyłapać jej przypadłości, ponieważ przerywniki i zacięcia będą niemal niezauważalne. Niestety zdarzają się również momenty, że zacięcia będą tak silne, że komunikacja z taką osobą będzie bardzo trudna. Zazwyczaj osoby z jąkaniem lub rodzice dzieci jąkających się większą wagę zwracają na fakt, że jest gorzej niż było, przy jednoczesnym nie zauważeniu faktu, że w innych momentach mówili zupełnie płynnie. Dlatego często fakt sinusoidalności jest odbierany jako przejaw pogorszenia w mówieniu.

rady jakanie sie

Nasilenie jąkania – jak reagować?

W przypadku nasilenia jąkania u dziecka należy zachować spokój. Jeżeli różnica jest zauważana lub wręcz drastyczna rodzic powinien zastanowić się, czy w ostatnim czasie, nie pojawił się jakiś czynnik, który mógł „pomóc” niepłynności mowy dziecka. Warto znaleźć odpowiedzi na następujące pytania:

  • Czy w ostatnim czasie dziecko ma wystarczającą ilość odpoczynku?
  • Czy dziecko wysypia się?
  • Czy dziecko ostatnio chorowało lub jest po infekcji?
  • Czy dziecko miało ostatnio jakieś silne przeżycia?
  • Jak wyglądają jego relacje z rówieśnikami lub przyjaciółmi?

Czasami powód nasilonej niepłynności może być błahy – dziecko miały zły dzień, lub dłuższy czas chodzi zmęczone i niewyspane. Rodzic powinien cały czas obserwować swoje dziecko i starać się „wyłapać” sytuacje, które powodują jąkanie i zwyczaje ich unikać.

Pierwszą i najważniejszą rzeczą jaką powinien zrobić rodzic jest poświęcenie dziecku większej ilości czasu niż zwykle. Jeszcze większe zainteresowanie się jego sprawami, zapewnienie dziecku poczucia miłości i bezpieczeństwa.

Jeżeli nasilenie się jąkania będzie powodować dalszy niepokój należy skontaktować się z logopedą i wspólnie poszukać przyczyn i drogi pomocy dziecku.

W swojej pracy, często już na podstawie rozmowy i wywiadu, jako specjalista w zakresie terapii jąkania jestem w stanie zaproponować rozwiązania, które pomogą poradzić sobie rodzinie w trudnym czasie. Jeżeli chcesz skonsultować się w sprawie swojego dziecka – zapraszam do kontaktu. 

 

Zmniejszenie jąkania – na co zwrócić uwagę?

Jeżeli zauważamy, że dziecko nie jąka się w takich sytuacjach jak swobodna zabawa, śpiewanie, czy mówienie do siebie rodzice powinni starać się organizować jak najwięcej takich zajęć i takiego czasu aby dziecko czuło się swobodnie i bezpiecznie.

Zwracanie uwagi na sinusoidalność jąkania powinno odbywać się na zasadzie starania się, aby jak najbardziej sinusoidę spłaszczyć. Chodzi o to, aby dotrzeć do momentu, gdzie nasilenia jąkania już nie występują, a niepłynność mowy jest na tym samym poziomie.

Terapia jąkania dla osoby dorosłej – czy warto?

Wiele dorosłych osób, które na co dzień zmagają się z jąkaniem zastanawia się czy warto rozpoczynać (zapewne kolejną już ) terapię. Często osobom dorosłym wydaje się, że już nikt nie może im pomóc, a każda kolejna terapia jest bezcelowa. Dodatkowo w przypadku osób dorosłych nakładają się również inne czynniki, które utrudniają terapię: brak czasu, ograniczone środki finansowe, brak kogoś, kto „pchnie” nas do podjęcia takiej a nie innej decyzji lub odkładanie decyzji o podjęciu terapii na wieczne „jutro”. W rezultacie czas mija, a wiele osób z czasem po prostu rezygnuje z szukania pomocy dla siebie.

A co, jeżeli wiele osób przestaje szukać pomocy dla siebie zbyt szybko? A co, jeżeli od przełomu w terapii dzieli ich tylko jeden krok – znalezienie odpowiedniej osoby, która wykorzysta swoją wiedzę, aby przeprowadzić Cię przez proces skutecznej terapii.

Terapia jąkania dla osoby dorosłej – szczera opinia klientki

Jakie mogą być skutki podjęcia terapii dla osoby dorosłej? Pojęcie tej terapii teraz a nie odkładanie jej na później? Zobacz co o terapii napisała jedna z moich podopiecznych:

 

„Postaram się to zawrzeć w kilku zdaniach, jednak jest to bardzo ciężkie, ponieważ wiele czynników zadecydowało o podjęciu terapii. Zapisałam się do logopedy nikomu o tym nie mówiąc. Postanowiłam zawalczyć dla siebie, trzymać kciuki za siebie i pokochać SIEBIE taką osobą, jaką jestem.

Terapia dała mi nowy pogląd na moją osobę- OSOBĘ, KTÓRA POMIMO NIEDOSKONAŁOŚCI jest w stanie osiągnąć wiele w życiu, pomimo braku wsparcia bliskich i własnych ograniczeń. W trakcie terapii dowiedziałam się, że jestem o wiele silniejsza niż myślałam. Zawsze uważałam, że jako osoba jąkającą się jestem inna, gorsza, niewystarczająca, bo nie potrafiłam płynnie mówić – terapia pomogła mi zrozumieć jak ważna jest samoakceptacja oraz miłość do samej siebie i zrozumienie, że nie trzeba być idealnym, ale być po prostu szczęśliwym samym ze sobą.

Bardzo ważne jest uświadamianie społeczeństwa na temat jąkania, ponieważ nadal dużo osób śmieje się z tego, nie zdając sobie sprawy jak to wpływa na osobę jąkającą się.  Te wszystkie bloki, zacięcia to tylko szczyt góry lodowej, którą słuchacze widzą u osoby jąkającej się. Nie widzą natomiast lęków, wycofania, strachu, bezsilności, złości, która pojawia się w momencie zająknięcia.

Na końcu dodam, że jąkanie NIE DEFINIUJE osoby, nie ma nic związanego z intelektem, ani charakterem. Ono po prostu jest i trzeba to zaakceptować. Żadna osoba nie ma prawa oceniać takich osób i mówić im czy są w stanie coś osiągnąć, czy nie. Każdy ma prawo do marzeń i ich realizacji bez względu na wszystko.

Jako osoba uczestnicząca w terapii mogę powiedzieć, że jest to bardzo trudna droga, ponieważ zmusza to przełamywania swoich zakorzenionych lęków i schematów myślenia. Jednak pomimo wszystkiego odważnie mogę powiedzieć, że WARTO.”

 

Czy w końcu dzisiaj może być ten czas abyś i Ty zawalczył o siebie? Skontaktuj się ze mną, porozmawiajmy na temat tego, jak mogę Ci dzisiaj pomóc.

dziecko jakajace sie w przedszkolu i szkole

Dziecko jąkające się w szkole i przedszkolu

Dziecko jąkające się w szkole i przedszkolu

Dzieci jąkające się są wyjątkowe i dlatego bardzo szybko wyróżnią się na tle innych dzieci. Sprawne ucho nauczyciela lub wychowawcy szybko wyłapie, że dziecko mówi inaczej. Jeżeli wcześniej nauczyciel został poinformowany o tym, że jego uczeń lub wychowanek jąka się, będzie postępował zgodnie z instrukcjami świadomych rodziców lub terapeuty prowadzącego dziecko. Ale jeżeli nauczyciel wyłapie niepłynność sam, prędzej czy później będzie chciał podjąć jakąś interwencje u rodzica, proponując mu pomoc szkolnego logopedy lub innego specjalisty.

Jak w takiej sytuacji powinien zachować się rodzic?

Załóżmy, że Twoje dziecko zmaga się z niepłynnością mowy już jakiś czas. Ty jako rodzic wiesz już jak masz postępować, wiesz jak rozmawiać z Twoim dzieckiem, wiesz co mu pomaga, a co przeszkadza. Dzięki odbytej terapii wiesz jakie metody i środki zastosować kiedy następuje nasilenie niepłynności i wiesz, że to, że czasami Twojemu dziecku mówi się gorzej i jest całkowicie normalne.
Ale nie wie tego jego nauczyciel i szkolny logopeda, który szybko będzie chciał rozpocząć terapie dla Twojego dziecka.

Jak się zachować, kiedy wychowawca Twojego dziecka namawia Cię na terapie, bo w szkole zauważono, że jest gorzej z mową Twojego dziecka?

1. Wysłuchaj i przeanalizuj sytuację. Nauczyciele Twojego dziecka w większości chcą dla niego jak najlepiej, dlatego wysłuchaj co mają do powiedzenie i zaproponowania.

2. Sprawdź kwalifikacje i doświadczenie logopedy. Jeżeli w szkole, gorąco namawiają Cię na terapie u szkolnego logopedy sprawdź jego kompetencje. Nie bój się weryfikowania kompetencji osoby, która chce zająć się Twoim dzieckiem – szczególnie jeżeli chodzi o jąkanie.  Zapytaj i upewnij się, czy osoba, która chce pomóc, czuje się na siłach aby Wam faktycznie pomóc.

3. Wyjaśnij na czym polega sinusoidalność w niepłynności mowy. Postaraj się przekazać tyle wiedzy ile sam posiadasz. Podpowiedz nauczycielowi jak ma rozmawiać z Twoim dzieckiem, jak zdawać pytania. Powiedz, że jako rodzic chętnie skorzystasz ze swoim dzieckiem z ogólnych zajęć logopedycznych czy logarytmicznych.

4. Podejmij świadomą decyzję rozpoczęcia terapii w przedszkolu lub grzecznie odmów. Jeżeli okaże się, że Twoje dziecko jest pod opieką innego specjalisty, przedszkole może wycofać się z oferowanej pomocy. Wówczas jako rodzic możesz przekazać nauczycielom informacje jaką terapię odbyło Twoje dziecko. Warto zapoznać nauczyciela z jej założeniami. Zazwyczaj sytuacja będzie gorzej wyglądać jeżeli ktoś zauważy jąkanie się Twojego dziecka, i nie jest ono pod opieką innego specjalisty. Wówczas warto dowiedzieć się jaki plan na Twoje dziecko ma przedszkole, jaką pomoc może zaoferować. Czy logopeda przedszkolny posiada odpowiednie kwalifikacje do prowadzenia dziecka z jąkaniem. – Jeżeli tak, masz to szczęście aby skorzystać z darmowej pomocy specjalisty i powinieneś z niej skorzystać. Jeżeli natomiast logopeda przedszkolny nie ma doświadczenia w zakresie terapii jąkania, wówczas musisz podjąć trudną decyzję czy skorzystać z przedszkolnego logopedy, który będzie uczył się na Twoim dziecku czy na własną rękę poszukasz odpowiedniego specjalisty.

Jeżeli masz wątpliwości co do specjalizacji i nie wiesz, kto tak naprawdę ma odpowiednie kwalifikacje do prowadzenia terapii z dziećmi jąkającymi się skontaktuj się z nami. Chętnie rozwiejemy Twoje wątpliwości.

wojna na ukrainie

Czy i jak rozmawiać z dziećmi o wojnie?

Czy i jak rozmawiać z dziećmi o wojnie?

Ostatni czas jest bardzo ciężki dla wielu osób. Cierpią nie tylko ofiary wojny i uchodźcy z Ukrainy. Ogólna sytuacja jest trudna również dla nas – Polaków, a w szczególności dla naszych dzieci. Wielu dorosłych zastanawia się jak całą sytuację przedstawić swoim dzieciom, oraz czy i jak rozmawiać z dziećmi o wojnie?

Dzieci podświadomie wyczuwają napięcie i troski dorosłych. Napięta sytuacja w wielu domach udziela się również dzieciom. Ich strach potęgują zewsząd docierające informacje na temat wojny, bomb i uciekających ludzi.  Dorośli rozmawiają o wojnie właściwie cały czas, przy każdej okazji, ale co w takim razie zrobić z dziećmi? Powiedzieć im wszystko? Trzymać w tajemnicy? Jeżeli mówić im o wojnie to w jaki sposób?

Czy rozmawiać z dziećmi o wojnie?

Tak. Jednakże trzeba rozmowę taką dokładnie przemyśleć i poprowadzić w różnoraki sposób w zależności od tego, w jakim wieku mamy dziecko. Starsze dzieci same znajdą aż nadmiar informacji o wojnie, niestety często z brutalnymi zdjęciami z obszaru walk. Z młodzieżą i dziećmi w starszym wieku powinniśmy porozmawiać o ich uczuciach, o tym co na ten temat myślą. Powinno nas dorosłych zainteresować, czy nasze dzieci się boja o własne bezpieczeństwo oraz w jakim obecnie są stanie psychicznym. Jeżeli podejrzewamy, że nasze dziecko nie radzi sobie psychicznie z medialnymi doniesieniami o wojnie warto skonsultować się z psychologiem.

Kiedy nie mówić dziecku o wojnie?

Jeżeli mamy małe dziecko w wieku 5-7 lat i udało nam się utrzymać je z dala od negatywnych informacji. Jeżeli mamy tyle szczęścia, że nasze dziecko jeszcze nie wie, lub nie zdaje sobie sprawy, nie musimy obdarowywać go tą wiedzą. Warto wówczas poczekać do czasu, aż dziecko samo zacznie pytać. Być może wówczas pytania nie będą dotyczyć samej wojny, ale Ukrainy i Ukraińców. Warto wówczas podawać dziecku taką ilość informacji jaką jest ono w stanie przyjąć i zrozumieć. Co istotne, takie dzieci należy wręcz odseparować od mediów w których aż roi się od drastycznych informacji czy obrazów. Zrezygnujmy na jakiś czas z oglądania wiadomości, słuchania radia. Kiedy jedziemy z dziećmi w odwiedziny poprośmy o wyłączenie telewizora lub zmianę kanału. To zadbanie odpowiedzialny dostęp do informacji dobrze zrobi również nam – dorosłym.

Opowiadaj w języku zrozumiałym dla dziecka

Bardzo dobrym rozwiązaniem zakomunikowania obecnej sytuacji dziecku będzie przeczytanie mu bajki, która w sposób przystosowany do dziecka opowiada o obecnej sytuacji.

 

 

Zapraszam do zapoznania się z poniższym opowiadaniem.

jakanie rozwojowe

Jąkanie rozwojowe u małych dzieci między 2 a 4 rokiem życia

Jąkanie rozwojowe występuje u 5% dzieci i tylko u 1% osób dorosłych. Ktoś mógłby powiedzieć, że jąkanie przechodzi samo u 4%  dzieci. Często rodzice małych dzieci mogą usłyszeć od lekarza pierwszego kontaktu, że jego dziecko się jąka, ale to samo przejdzie. Może przejdzie, a jeśli nie …?!
Niestety w naszym społeczeństwie wiedza na temat jąkania jest nadal niewielka, także wśród lekarzy, którzy postępują rozmaicie. Fakt  niepłynności u małych dzieci można bagatelizować lub można rodziców skierować do neurologa, do szpitala na specjalistyczne badania. Słyszałam ostatnio o planach terapii genowej po wykryciu rzekomego genu jąkania, o intensywnej suplementacji rozmaitymi  pierwiastkami a także o podawaniu leków na przywrócenie pracy neuroprzekaźników, o stymulacji języka prądem.

Jąkanie rozwojowe – czy konsultacja z logopedą jest konieczna?

W przypadku występowania jąkania u małych dzieci rodzice będą zastanawiać się czy mają do czynienia z jąkaniem rozwojowym, które minie czy z jąkaniem, które wymaga pomocy specjalisty. Najprostszym rozwiązaniem jest skierowanie rodziców do terapeuty specjalizującego się w zaburzeniach płynności mowy. Taki logopeda po kilkustopniowej diagnozie potrafi powiedzieć czy u dziecka występuje zwykła niepłynność rozwojowa czy jąkanie. U małych dzieci w pewnym wieku następuje eksplozja mowy. Dzieje się to u niektórych już od około 1.5 roku a u innych około 4 roku życia. Dzieci chcą cały swój bagaż słów ukryty w małych główkach wypowiedzieć. Jest to pozornie bardzo skomplikowany proces: fonemy należy połączyć w sylaby, sylaby w słowa w odpowiedniej formie a słowa w zdania; czasem bardzo złożone. U dzieci jest wielka radość, gdy są rozumiane i gdy rozmawia się z nimi, wchodzi w dialog, włącza się w świat ich zabaw. Często natłok myśli, słów i długich zdań jest trudny do wypowiedzenia. Dzieje się tak, gdyż u niektórych dzieci sprawność aparatu mowy nie jest jeszcze w pełni rozwinięta. Także koordynacja wdech-wydech nie jest, harmonijna; dzieci czasem mówią na wdechu, ale jest to naturalne i rozwojowe.

Przyczyny jąkania rozwojowego – kiedy pojawia się niepłynność?

Niepłynność pojawia się, gdy dziecko bardzo szybko chce wypowiedzieć długą kwestię a całej sytuacji towarzyszy duży ładunek emocjonalny – np. gdy jest odbierane z przedszkole i chce opowiedzieć o ekscytującym zdarzeniu, wycieczce, urodzinach.
Prawdopodobnie nie daje sobie wystarczająco czasu na wypowiedź – czyli na koordynację: mózg, aparat oddechowy i aparat artykulacyjny.
Przykłady niepłynności rozwojowej (pamiętajmy, że dzieci są bardzo aktywne słowotwórczo i tworzą
swoje własne określenia):
„Ale, ale, ale to wcale nie był pte – pterodaktyl tylko to nadleciał przeogromny pterodaktylulus rex”
„Mamusiu Anielka dała mi dzisiaj taką śmieszną zgadywankę – ro- ro -rozśmiesznkę”.
Pamiętajmy, że niepłynność rozwojowa przechodzi wraz z wiekiem.
Terapeuta zaburzeń płynności mowy, jeżeli uzna, po diagnozie składającej się z kilku stopni, po ocenie ryzyka wystąpienia jąkania, zazwyczaj proponuje rodzicom, terapię pośrednią. Program Palin PCI jest najlepszy dla małych dzieci; jest terapią opartą na badaniach klinicznych i naukowych. Nie ma ŻADNYCH skutków ubocznych.